Mijn sculpturen bouw ik op van oud ijzer en metalen fragmenten. De kracht en tegelijk het verval van het materiaal intrigeert me.
Roest verandert steeds van kleur en is een mooi symbool voor vergankelijkheid.
Die twee elementen komen telkens terug in mijn werk en blijven me inspireren.
Zo ontstaan er bouwwerken die lijken in te storten, maar toch stevig overeind blijven, met een knipoog naar romantiek.
Als autodidact heb ik mijn creatieve pad zelf uitgestippeld en blijf mezelf uitdagen om creatief te groeien.
De sculpturen passen goed in een binnenruimte, maar komen ook prachtig tot hun recht buiten in de natuur.